به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

پرتاب فضاپیمای سایوز به ایستگاه فضایی بین المللی در گرامیداشت یوری گاگارین + تصاویر

تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۲۹۶۸۸

به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاری فرانسه، به مناسبت گرامیداشت شصتمین سالگرد سفر یوری گاگارین، نخستین فضانورد جهان و کیهان نورد دوران شوروی سابق، فضاپیمای سایوز امروز، جمعه با سه سرنشین به ایستگاه فضایی بین المللی پرتاب شد.

در تصاویری که از سوی تلویزیون ناسا به نمایش درآمد، «مارک وانده هی» فضانورد آمریکایی به همراه دو کیهان نورد روس به نام‌های «اولگ نویتسکی» و «پیوتر دوبروف» از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان راهی ایستگاه فضایی بین المللی شدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس اعلام خبرگزاری فرانسه، در راستای یادآوری دستاورد‌های گاگارین که در سراسر پایگاه فضایی بایکونور قزاقستان به چشم می‌خورد، این سه فضا نورد خود را برای مأموریتی سه ساله سوار بر آزمایشگاهی مداری آماده کردند.

فضاپیمای سه نفره Soyuz MS-۱۸ به نام کیهان نورد اسطوره‌ای گاگارین نامگذاری شده و پرتره گاگارین نیز به بخش خارجی آن افزوده شده است.

دوبروف ۴۳ ساله، کیهان‌نورد روس که برای نخستین بار به فضا سفر می‌کند، در سخنانی گفت: این مسأله را باهمدیگر جشن می‌گیریم و به سختی کار می‌کنیم.

سالگرد سفر تاریخی «یوری گاگارین» کیهان نورد دوران شوروی سابق که در تاریخ ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ به فضا سفر کرد، هرساله در روسیه به عنوان «روز کیهان نوردی» جشن گرفته می‌شود.

پرتاب امروز این فضاپیما، از سکوی پرتابی متفاوت از آنچه برای مأموریت یوری گاگارین استفاده شده بود و او ظرف ۱۰۸ دقیقه مدار زمین را یک دور به طور کامل پیمود، استفاده شد.

آخرین باری که از سکوی پرتاب گاگارین استفاده شده، سال ۲۰۱۹ بود. این سکوی پرتاب اکنون در حال آماده سازی برای نسل جدیدی از موشک‌های سایوز است و انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۳ وارد کار شود.

پرتاب امروز فضاپیمای سایوز به ایستگاه فضایی بین المللی

سفر یوری گاگارین ۶۰ سال پیش، به منزله انقلابی برای اتحاد جماهیر شوروی سابق و یک پیروزی بزرگ برای این کشور در رقابت فضایی با غرب در زمان جنگ سرد به شمار می‌رفت.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: یوری گاگارین فضانورد کیهان نورد ایستگاه فضایی بین المللی ایستگاه فضایی بین المللی یوری گاگارین کیهان نورد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۲۹۶۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانشمندان یک «خطای فنی» در لبه کیهان کشف کردند

نظریه معروف اینشتین برای ۱۰۰ سال ستون اصلی فیزیک مدرن بوده و به توضیح چگونگی عملکرد گرانش در زمین و خارج از فضا کمک کرده است. علاوه بر این، مطالعات بی‌شماری در طول سال‌ها صحت این نظریه را ثابت کرده‌اند و تأیید می‌کنند که گرانش بر سه بُعد فیزیکی ما و همچنین بر بُعد چهارم زمان تأثیر می‌گذارد اما به نظر می‌رسد این نظریه در مقیاس‌های بزرگ‌تر با مشکلی جزئی همراه است.

به گزارش ایسنا، رابین ون(Robin Wen)، نویسنده اصلی این پروژه و یکی از فارغ‌التحصیلان ریاضی فیزیک واترلو، در یک مقاله دانشگاهی توضیح می‌دهد: این مدل گرانش برای همه چیز از نظریه‌پردازی مه‌بانگ گرفته تا عکاسی از سیاه‌چاله‌ها ضروری بوده است.

به نقل از اس‌اف، اما وقتی سعی می‌کنیم گرانش را در مقیاس کیهانی، در مقیاس خوشه‌های کهکشانی و فراتر از آن درک کنیم، با پیش‌بینی‌های نسبیت عام به ناسازگاری‌های ظاهری بر می‌خوریم. تقریبا انگار گرانش کاملا با نظریه اینشتین مطابقت ندارد. ما این ناهماهنگی را یک «خطای فنی کیهانی» می‌نامیم. گرانش در مواجهه با فواصل میلیاردها سال نوری حدود یک درصد ضعیف‌تر می‌شود.

این مطالعه که در مجله کیهان شناسی و فیزیک اختر ذرات منتشر شد، این احتمال را بررسی کرد که قدرت گرانش حاکم بر کل جهان(ثابت گرانشی کیهانی) کمی متفاوت از ثابت گرانشی نیوتن است که گرانش را در مقیاس‌های کوچکتر، مانند مدار سیارات اطراف خورشید را کنترل می‌کند.

نیایش افشردی، استاد اخترفیزیک در دانشگاه واترلو می‌گوید: تقریبا یک قرن پیش، ستاره‌شناسان کشف کردند که جهان ما در حال انبساط است.

هر چه کهکشان‌ها دورتر باشند، سریع‌تر حرکت می‌کنند، تا جایی که به نظر می‌رسد تقریبا با سرعت نور حرکت می‌کنند و این حداکثر سرعتی است که نظریه اینشتین اجازه می‌دهد. یافته‌های ما نشان می‌دهد که در همان مقیاس‌ها، نظریه اینشتین نیز ممکن است ناکافی باشد.

بنابراین، چرا دانشمندان چنین ایده‌ای را برای اصلاح نظریه انقلابی اینشتین در نظر می‌گیرند؟ به نظر می‌رسد برخی از نظریه‌های گرانش کوانتومی جایگزین مانند گرانش هوراوا-لیفشیتز به طور طبیعی چنین نقص کیهانی را بین مقیاس‌های بزرگ و کوچک پیش‌بینی می‌کنند. مطالعه جدید یک راه ساده برای پیاده‌سازی این اثر مانند یک پاورقی به مدل استاندارد کیهان شناسی ارائه می‌دهد.

ون و همکارانش یک پارامتر جدید به نام Omega_g معرفی کردند که تفاوت بین ثابت‌های گرانشی کیهانی و نیوتنی را اندازه می‌گیرد. آنها دریافتند که مشاهدات فعلی از ماهواره پلانک که تابش پس‌زمینه مایکروویو کیهانی را اندازه‌گیری می‌کند، مقدار Omega_g را در حدود منفی ۰.۰۱ یا حدود یک درصد تفاوت در قدرت گرانش در مقیاس‌های کیهانی در مقایسه با مقیاس‌های محلی نشان می‌دهد.

یک Omega_g منفی منجر به گرانش کمی ضعیف‌تر می‌شود و باعث انبساط کیهان در بزرگترین مقیاس می‌شود. این اثر ظریف می‌تواند چند مشکل دیرینه بین مشاهدات مختلف کیهان‌شناسی در مدل استاندارد را کمی کاهش دهد.

ون می گوید: آن را مانند پاورقی برای نظریه اینشتین در نظر بگیرید. وقتی به مقیاس کیهانی رسیدید، شرایط و ضوابط اعمال می‌شود.

افشردی می‌افزاید: این مدل جدید ممکن است اولین سرنخ در معمای کیهانی باشد که ما شروع به حل آن در فضا و زمان کرده‌ایم.

محققان هشدار می‌دهند که وجود یک نقص کیهانی بر اساس داده‌های فعلی هنوز قطعی نیست. اندازه‌گیری‌های دقیق‌تری از آزمایش‌های آینده که پس‌زمینه مایکروویو کیهانی و توزیع ماده در اعماق فضا را ترسیم می‌کنند، برای تایید یا رد قطعی این شکست بالقوه نسبیت عام در انتهای کیهان مورد نیاز است.

انتهای پیام